Son Ada

SON ADA ~ ZÜLFÜ LİVANELİ

        Son Ada kitabı, emekliye ayrılan zengin bir kişinin bir adayı satın alması ve oraya yerleşmesi ile başlamaktadır. Kişi, yalnız kalmamak için yakınlarını da adaya çağırarak yaklaşık 40 evli küçük bir muhite dönüştürdükleri ada da mutlu ve huzurlu bir şekilde hayatlarına devam etmektedirler. Adanın ilginç bir özelliği de ada da kimseye adıyla hitap etmemeleridir. Herkes, her aile evlerinin kapı numaraları ile adlandırılmaktadırlar.

       

        Kitap 36 numarada oturan kişi tarafından kaleme alınmıştır. Yazmaya hevesli fakat yeteneksiz bir yazardır. Ada halkı elektrik ve telefonun olmadığı ada içinde kendi ürettikleri ürünler ile geçimlerini sağlamaktadırlar. Adanın maddi olarak tek geçim kaynağı, adaya özel olarak yetişen fıstıklardır. Ada halkı her yıl fıstıkları toplama mevsimini şölenlerle ve törenlerle kutlamaktadırlar. Yönetimsel olarak hiçbir siyasi olgunun olmadığı adada insanlar mutlu bir şekilde yaşayıp giderlerken adaya eski, darbeci bir başbakanın taşınması ile işler değişmeye başlar. Bu eski başbakan adanın imara açılması ve daha fazla para kazanmak için insanları ayaklandırmaya başlar. Öncelikle martıların yoğun yaşadığı doğal güzellikleri ile ünlü bir kesimine oteller yapılması için teşvik etmeye başlamıştır.

        

        Halk önce karşı çıksa da daha sonra ikna olmaya başlamış, en son bir iki cılız ses karşı çıkmak istemiş fakat başkanın gücünden ve gazabından korktukları için seslerini çıkaramamışlardır. Başkan ilk olarak geçtikleri yolları gölgeleriyle, kokularıyla büyüleyen ağaçları kesmekle başlamış işe.

        Daha sonra martılardan kurtulmak için martıların olduğu bölgeye tilkiler getirtmiş ve zavallı hayvanları birer birer katletmeye başlamıştır. Peki ada halkı nasıl karşıladı bu durumu sizce?

Hazırlayan : Nisa Nur Çöl
                       9/C    692